Hurðaskellir eftir Guðrúnu Lilju Gunnlaugsdóttur og kvæði eftir Andra Snæ Magnason.
HURÐASKELLIR
Drengurinn skellti hurðum. Menn hrukku í kút. Konur fengu fyrir brjóstið. Börn grétu í kerrum. Hann skellti hurðum. Húsið nötraði. Mamma hans hrópaði!: ,,Þú færð kartöflu í skóinn!" Þá galaði hann: ,,Hurðaskellir kemur í kvöld! Má hann skella hurðum en ekki ég?"
Hurðaskellir kom á gluggann. ,,Þú skelltir hurðum," sagði Hurðaskellir, ,,Ég skil þig vel, mér finnst gaman að skella hurðum, má ekki bjóða þér Ópal í skóinn? Brjóstsykur? Fílakaramellu?"
,,KARTÖFLU!” urraði drengurinn og skellti hurðinni.
Drengurinn fékk 13 kartöflur í skóinn. Um vorið fann hann moldarsvað og plantaði 13 kartöflum. Um haustið var hver þeirra orðin að 20 kartöflum. 260 kartöflur!
Hann skellti hurðum fyrir jólin og plantaði 273 kartöflum næsta vor. Þær urðu að 5460 kartöflum um haustið.
Hann keypti sér jarðir og ræktaði að lokum milljón kartöflur, keypti sér banka, þotu, eyju og sportbíl
hann var með 100.000 starfsmenn sem urðu lafhræddir þegar hann skellti hurðum
hann hló næstum aldrei
nema þegar hann hugsaði um þægu börnin þau fengu ópal, fílakaramellur og tannpínu.
